Category Archives: press

3voor12 / tilburg review: popronde, sounds, tilburg – october 13 2017

press, , , ,

hunter-complex-popronde-sounds-tilburg-october-13-2017-c-justin-van-groenendaalAls vanouds wordt het bal geopend in het Tilburgse mekka voor de muziekliefhebber Sounds, waar even na half acht Hunter Complex aan zijn set begint. Iedereen die, zoals ondergetekende, in de jaren tachtig zijn eerste schreden op het hachelijk levenspad zette, zal af en toe met weemoed terugdenken aan de qua clichématigheid nooit meer overtroffen actie- en avonturenseries die deze voor de entertainmentindustrie zo lucratieve jaren opluisterden. Zulks geldt in elk geval duidelijk voor de man achter Hunter Complex, want deze laat zijn voor die tijd zo kenmerkende combinatie van blikkerige, rijkelijk van echo-effecten voorziene percussie en ijl-zweverige toetsenlijnen inderdaad vergezellen door beelden uit die nooit te veel bezongen stijlperiode, toen de menselijke verdorvenheid nog veel onschuldiger en argelozer in beeld werd gebracht dan nu. In wezen zit hij gewoon een nieuwe soundtrack te maken bij deze klassieke beelden (politie-achtervolgingen, deernes in nood, solitaire stoere mannen opererend in een woeste natuurlijke setting – u kunt het plaatje wel uittekenen), die overduidelijk geïnspireerd is op de klanken van toen, maar toch hier en daar de 21ste-eeuwse herkomst verraadt. Een dromerig-nostalgisch begin van de avond.

Maarten de Waal

djbroadcast review: van onderen, paradiso, amsterdam – january 7 2017

press, , ,

Het typeert ook de bezoekers van Van Onderen. Die zingen mee met de prachtige indiepopliedjes van Baby Galaxy en Wolvon, ondergaan de experimentele, hoekige en uiterst strakke set van oer-punkers en proto-indierockers The Ex, bewegen mee op de donkere drone-jazz van Dead Neanderthals en MNHM, verdrinken in de verrassende psychedelische noiserock van Blue Crime, dansen op de lichtvoetige synthwave van Hunter Complex.

Theo Ploeg

original article

fotw audio productions review: heat

press,

hunter complex - heat frontThis is an album that I didn’t get a chance to listen to properly when it first came out from Holland, but it is very interesting, and did get some good coverage in the music press. It has a definite eighties vibes, as Lars Meijer is using digital synths like the DX7 — but it also has some great filmic moments, where you can picture characters breaking out into a chase sequence. The style of the music is probably on par with someone like John Maus, where they are both working with and reinterpreting these sounds for a new century. It also has some of that musical optimism that you would hear in English pop bands like Talk Talk.

original article

festivalinfo review: hours

press, , ,

hunter complex-hours3,5 / 5

De meest dwarse muziek van Nederlandse bodem is vaak afkomstig van het label Narrominded. Neem het dit jaar uitgebrachte Malconfort van de Amsterdamse band Katadreuffe. Deze release is kenmerkend voor het label: het gangbare wordt vermeden, buiten de lijnen kleuren is eerder regel dan uitzondering. Lars Meijer, één van de geestelijke vaders van Narrominded, hoort al vanaf de beginjaren bij de meest vooraanstaande artiesten van het label. Hij brengt onder andere muziek uit als Hunter Complex. Nieuw is de single Hours, waarvan het titelnummer afkomstig is van het vorig jaar uitgebrachte synth album Heat.

Naast Hours bevat de single twee remixen. Daarvan valt Serious Glass tegen. The No heeft zwaar aangezette percussie toegevoegd aan het origineel. De alsmaar voortdenderende slagen zuigen als het ware alle speelsheid van de overgangen en synthlijnen op. Daarbij komt de zang van Meijer niet tot zijn recht. Dat die de moeite waard is, bewijst het titelnummer. Het is de, licht afstandelijk klinkende, constante factor bij de synthpop waarin zoetgevooisde en onrustwekkende klanken elkaar afwisselen. De aan de jaren ’80 refererende galmzang roept een ongemakkelijke sfeer op, ondanks de vriendelijke tekst: ‘So let’s go into the heartlands, where the sun shines in the hours’. In een rustig intermezzo klinkt het mechanisch aandoende geluid van de bassen haarfijn.

Rest nog de remix van Highway Hypnosis. Waar The No geen potten kan breken, doet Drvg Cvltvre dat wel. Geluiden van ruimtespelletjes van twintig jaar geleden zetten de toon. Langzaam maar zeker komt er een onrustige elektronicalijn bij, die gepaard gaat met prachtige, mystieke klanken. Dit blijft rustig voortsudderen tot Drvg Cvltvre een rechtlijnige beat in de mix plaatst. Diepe bassen en een repeterende zanglijn, die meer als soundscape dienst doet, zijn geheel op hun plek. Ieder deel heeft een grandioze opbouw en samen vormen ze een interessante spanningsboog. Die leidt echter niet tot een climax. Het moet immers onvoorspelbaar blijven bij Hunter Complex.

Jasper Klomp

original article